Ο ΕΔΣΝΑ έχει λόγο ύπαρξης:ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, με προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των υπηρεσιών του και κοινωνικό έλεγχο των δράσεων

Σάββατο 13 Ιουνίου 2015

(Τί λένε οι άνθρωποι); ΥΠΑΡΧΟΥΝ «ΚΑΛΕΣ» ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ;

--------taiped(Παρ. 12/6/15 -22:00)
Του ΣΠΥΡΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ*
Να μπλοκάρουμε κάθε απόπειρα παράδοσης κοινωφελών επιχειρήσεων και δημόσιων χώρων στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Μία από τις βα­σι­κές «κόκ­κι­νες γραμ­μές» της κυ­βέρ­νη­σης, που ταυ­τό­χρο­να απο­τέ­λε­σε και μέρος των εξαγ­γε­λιών της, η ακύ­ρω­ση των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, δεν υπάρ­χει πια.

Το ΤΑΙ­ΠΕΔ είναι εδώ για να ολο­κλη­ρώ­σει το έργο του ξε­που­λή­μα­τος της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας που άφησε ημι­τε­λές το δί­δυ­μο Σα­μα­ρά-Βε­νι­ζέ­λου, οι Συ­μπρά­ξεις Δη­μό­σιου και Ιδιω­τι­κού Τομέα (ΣΔΙΤ) επί­σης, και η σο­σιαλ­φι­λε­λεύ­θε­ρη αφή­γη­ση περί «καλών ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων» έχει αντι­κα­τα­στή­σει το δια­χρο­νι­κό προ­γραμ­μα­τι­κό στοι­χείο της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς για απο­κλει­στι­κά δη­μό­σιες επι­χει­ρή­σεις με κοι­νω­νι­κό-ερ­γα­τι­κό έλεγ­χο.
Στις προ­κλη­τι­κές προ­τά­σεις των δα­νει­στών προ­βλέ­πο­νται σα­ρω­τι­κές ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις με αιχμή τη «μικρή ΔΕΗ» και τον ΑΔΜΗΕ. Επί­σης, ζη­τούν την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση όλων ανε­ξαι­ρέ­τως των πε­ριου­σια­κών στοι­χεί­ων του Δη­μο­σί­ου που είχαν πε­ριέλ­θει στο ΤΑΙ­ΠΕΔ ως το τέλος του 2014 και την ολο­κλή­ρω­ση όλων των δια­γω­νι­σμών που εκ­κρε­μούν. Δη­λα­δή την πώ­λη­ση των πε­ρι­φε­ρεια­κών αε­ρο­δρο­μί­ων και του Ελ­λη­νι­κού, τη με­τα­φο­ρά στο ΤΑΙ­ΠΕΔ των με­το­χών που κα­τέ­χει το Δη­μό­σιο στον ΟΤΕ, την πώ­λη­ση του ΟΛΠ, του ΟΛΘ και της ΤΡΑΙ­ΝΟ­ΣΕ. Τέλος, ζη­τούν δια­βε­βαιώ­σεις ότι η κυ­βέρ­νη­ση δε­σμεύ­ε­ται να προ­χω­ρή­σει το δια­γω­νι­σμό για την πώ­λη­ση του με­ρι­δί­ου του Δη­μο­σί­ου στο «Ελ. Βε­νι­ζέ­λος», όπως και στην πα­ρά­τα­ση της συμ­φω­νί­ας πα­ρα­χώ­ρη­σης του αε­ρο­δρο­μί­ου.
Οι κυ­βερ­νη­τι­κές θέ­σεις είναι εξί­σου απα­ρά­δε­κτες: ολο­κλή­ρω­ση της πα­ρα­χώ­ρη­σης των 14 πε­ρι­φε­ρεια­κών αε­ρο­δρο­μί­ων στην κοι­νο­πρα­ξία Fraport-Κο­πε­λού­ζου φέτος, ενώ από το 2016 και μετά πώ­λη­ση του πλειο­ψη­φι­κού πα­κέ­του του ΟΛΠ, πώ­λη­ση της ΤΡΑΙ­ΝΟ­ΣΕ, του Αστέ­ρα Βου­λιαγ­μέ­νης και άλλων ακι­νή­των, του πο­σο­στού του Δη­μο­σί­ου στον Διε­θνή Αε­ρο­λι­μέ­να Αθη­νών, κλεί­σι­μο της συμ­φω­νί­ας με την αζέ­ρι­κη Socar για τον ΔΕΣΦΑ. Θολά πα­ρα­μέ­νουν τα σχέ­δια για την Εγνα­τία Οδό και το Ελ­λη­νι­κό, πα­ρό­λο που ανα­φέ­ρο­νται στο πε­ρί­φη­μο κεί­με­νο των 47 σε­λί­δων. Από όλο αυτό το πλιά­τσι­κο (προσ­δο­κώ­με­να έσοδα 3,2 δισ. το 2015-16), κά­ποια ψί­χου­λα θα κα­τευ­θυν­θούν στη στή­ρι­ξη των δια­λυ­μέ­νων ασφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων και μιας μελ­λο­ντι­κής «Ανα­πτυ­ξια­κής Τρά­πε­ζας». Η με­ρί­δα του λέ­ο­ντας, φυ­σι­κά, στη «μαύρη τρύπα» του κρα­τι­κού χρέ­ους.
Η κυ­βέρ­νη­ση «με κορμό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ», για να με­τριά­σει τις αντι­δρά­σεις από την προ­σχώ­ρη­ση στη λο­γι­κή της αστι­κής τάξης και των πο­λι­τι­κών της φο­ρέ­ων, έχει υιο­θε­τή­σει το σχήμα των «ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων με κα­λύ­τε­ρους όρους», που απο­σκο­πούν σε «αμοι­βαία ωφέ­λεια»! Σύμ­φω­να πάντα με όσα υπο­στη­ρί­ζουν κυ­βερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη, το Δη­μό­σιο θα δια­τη­ρεί ένα (μειο­ψη­φι­κό) πα­κέ­το με­το­χών δη­μό­σιων επι­χει­ρή­σε­ων στρα­τη­γι­κής ση­μα­σί­ας, με προ­τε­ραιό­τη­τα «στην προ­στα­σία των ερ­γα­σια­κών δι­καιω­μά­των και του φυ­σι­κού πε­ρι­βάλ­λο­ντος». Είναι προ­φα­νές ότι η σύμ­βα­ση της PSP στο «Ελ. Βε­νι­ζέ­λος» και με την Cosco στον ΟΛΠ, με τη φο­ρο­α­συ­λία των με­γα­λο­με­τό­χων και τις άθλιες ερ­γα­σια­κές σχέ­σεις για τους ερ­γα­ζό­με­νους, είναι η πι­θα­νό­τε­ρη κα­τά­λη­ξη όταν η λει­τουρ­γία κα­θο­ρί­ζε­ται από τα ιδιω­τι­κο­οι­κο­νο­μι­κά κρι­τή­ρια.
ΣΔΙΤ
Οι ιδέες αυτές δεν είναι τω­ρι­νή και­νο­το­μία, ούτε προ­έ­κυ­ψαν λόγω των ασφυ­κτι­κών συν­θη­κών ρευ­στό­τη­τας. Οι κοι­νο­πρα­ξί­ες, υπό τη μορφή συ­μπρά­ξε­ων δη­μό­σιου και ιδιω­τι­κού τομέα, εφαρ­μό­ζο­νται εδώ και μια δε­κα­ε­τία στην Ελ­λά­δα. Κυ­ρί­ως στην κα­τα­σκευή δη­μό­σιων υπο­δο­μών, δρό­μων, σχο­λεί­ων, αλλά και σε μια σειρά υπη­ρε­σί­ες, ιδιαί­τε­ρα στους ΟΤΑ. Το κε­φά­λαιο με αυτό το «ερ­γα­λείο» κα­το­χυ­ρώ­νει πεδία δρά­σης που του απο­φέ­ρουν κέρδη, χωρίς κα­νέ­να επι­χει­ρη­μα­τι­κό ρίσκο. Τα δά­νεια από τις τρά­πε­ζες για κάθε εί­δους «επεν­δυ­τές» έχουν την εγ­γύ­η­ση του Δη­μο­σί­ου, οι συμ­βά­σεις πα­ρα­χώ­ρη­σης προς εκ­με­τάλ­λευ­ση είναι συ­νή­θως πο­λυ­ε­τείς, ενώ στους χρή­στες επι­βάλ­λο­νται αντα­πο­δο­τι­κά τέλη (π.χ. διό­δια). Τις υπη­ρε­σί­ες που δεν έχουν αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα τις χρη­μα­το­δο­τεί το Δη­μό­σιο και ο ιδιώ­της ανα­λαμ­βά­νει τη δια­χεί­ρι­ση. Τα συμ­φέ­ρο­ντα των ιδιω­τών κα­το­χυ­ρώ­νο­νται κατά προ­τε­ραιό­τη­τα, που θα πά­ρουν τα λεφτά τους «βρέ­ξει-χιο­νί­σει».
Η προ­πα­γάν­δα των απο­λο­γη­τών της «αγο­ράς» ισχυ­ρί­ζε­ται ότι με τις ΣΔΙΤ τα έργα και οι πα­ρε­χό­με­νες υπη­ρε­σί­ες γί­νο­νται γρη­γο­ρό­τε­ρα, κο­στί­ζουν λι­γό­τε­ρο και αντι­με­τω­πί­ζο­νται οι «στρε­βλώ­σεις» του προ­γράμ­μα­τος δη­μο­σί­ων επεν­δύ­σε­ων. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα οι κα­θυ­στε­ρή­σεις στην πα­ρά­δο­ση των έργων είναι ο κα­νό­νας, το κό­στος επι­βα­ρύ­νει πάλι το Δη­μό­σιο και οι υπερ­βά­σεις προ­ϋ­πο­λο­γι­σμών μπο­ρούν να φτά­σουν και το 200%. Ει­δι­κά στα χρό­νια της κρί­σης οι κυ­ρώ­σεις απέ­να­ντι στους ιδιώ­τες δεν υπάρ­χουν και οι πτω­χεύ­σεις των πιο αδύ­να­μων κα­πι­τα­λι­στών, λόγω του αμεί­λι­κτου αντα­γω­νι­σμού, φορ­τώ­νο­νται στο κρά­τος, που ανα­λαμ­βά­νει την ολο­κλή­ρω­ση των έργων.
Ούτε φυ­σι­κά η δήθεν «δί­καιη μοι­ρα­σιά» με τους με­γα­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες είναι εγ­χώ­ρια ανα­κά­λυ­ψη. Από τη δε­κα­ε­τία του 1980, στη Βρε­τα­νία, στις ΗΠΑ κ.α. εται­ρεί­ες και τρά­πε­ζες θη­σαυ­ρί­ζουν στις πλά­τες όλων μας. Πριν από με­ρι­κά χρό­νια, μια με­λέ­τη του ΤΕΕ ανέ­φε­ρε χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά: «Στο Ηνω­μέ­νο Βα­σί­λειο υπο­λο­γί­στη­κε ότι το συ­νο­λι­κό κό­στος κα­τα­σκευ­ής νο­σο­κο­μεια­κών μο­νά­δων μέσω ΣΔΙΤ ήταν έως και πέντε φορές υψη­λό­τε­ρο από ό,τι εάν αυτές κα­τα­σκευά­ζο­νταν απευ­θεί­ας από το Δη­μό­σιο. Το κό­στος συ­ντή­ρη­σης και λει­τουρ­γί­ας ήταν κατά πολύ υψη­λό­τε­ρο, ο αριθ­μός των ασθε­νών που μπο­ρού­σε να εξυ­πη­ρε­τη­θεί μι­κρό­τε­ρος και η ποιό­τη­τα των πα­ρε­χό­με­νων υπη­ρε­σιών φτω­χό­τε­ρη. Τα ίδια ακρι­βώς προ­βλή­μα­τα πα­ρα­τη­ρή­θη­καν και στις σχο­λι­κές μο­νά­δες που κα­τα­σκευά­στη­καν με ΣΔΙΤ».
Λίγες μέρες πριν, με από­φα­ση του ανα­πλη­ρω­τή υπουρ­γού Πε­ρι­βάλ­λο­ντος, ακυ­ρώ­θη­καν όλα τα έργα δια­χεί­ρι­σης απορ­ριμ­μά­των με ΣΔΙΤ που είχε προ­ω­θή­σει η προη­γού­με­νη συ­γκυ­βέρ­νη­ση, καθώς τε­ρά­στια ποσά θα πή­γαι­ναν στις τσέ­πες γνω­στών με­γα­λο­ερ­γο­λά­βων, ει­δι­κά με τα ερ­γο­στά­σια δια­χεί­ρι­σης στη Δ. Μα­κε­δο­νία (Μπό­μπο­λας) και στην Πε­λο­πόν­νη­σο (Πε­ρι­στέ­ρης). Πέρα από τις ελα­στι­κές σχέ­σεις ερ­γα­σί­ας και τους μι­σθούς πεί­νας, με τις ΣΔΙΤ οι ερ­γο­λά­βοι των σκου­πι­διών εξα­σφα­λί­ζουν στα­θε­ρά και με­γά­λα κέρδη από την εκ­με­τάλ­λευ­ση των σκου­πι­διών μέσα από «ρή­τρες εγ­γυ­η­μέ­νων πο­σο­τή­των» που κα­τα­βάλ­λουν οι πε­ρι­φέ­ρειες από αυ­ξη­μέ­να τέλη στους δη­μό­τες. Πάντα σε βάρος των δια­δι­κα­σιών ανα­κύ­κλω­σης και του κοι­νω­νι­κού συμ­φέ­ρο­ντος.
Απέ­να­ντι στα ιδε­ο­λο­γή­μα­τα της «ανά­πτυ­ξης» και της «αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας», που δήθεν θα φέ­ρουν δου­λειές και κα­λύ­τε­ρες πα­ρο­χές, απέ­να­ντι στην εκ­ποί­η­ση του δη­μό­σιου πλού­του για να πλη­ρω­θούν οι το­κο­γλύ­φοι, το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα και η Αρι­στε­ρά, ιδιαί­τε­ρα ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που βρί­σκε­ται στην κυ­βερ­νη­τι­κή εξου­σία, πρέ­πει να είναι ξε­κά­θα­ροι. Καμία ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση, καμία εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας και των κοι­νω­νι­κών αγα­θών, είτε απευ­θεί­ας είτε με «συ­μπρά­ξεις». Με μα­ζι­κές και δυ­να­μι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις και πο­λι­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες, έχου­με χρέος να μπλο­κά­ρου­με κάθε από­πει­ρα πα­ρά­δο­σης κοι­νω­φε­λών επι­χει­ρή­σε­ων και δη­μό­σιων χώρων στο ιδιω­τι­κό κε­φά­λαιο.
Η επα­να­φο­ρά υπό δη­μό­σιο έλεγ­χο όλων των ΔΕΚΟ στρα­τη­γι­κής ση­μα­σί­ας, ως τμήμα των ρι­ζο­σπα­στι­κών μέ­τρων ανα­στρο­φής της λι­τό­τη­τας, μεί­ω­σης της ανερ­γί­ας και εξυ­πη­ρέ­τη­σης των ανα­γκών της κοι­νω­νί­ας, είναι η μο­να­δι­κή πο­λι­τι­κή που αντι­στοι­χεί σε μια κυ­βέρ­νη­ση που υπε­ρα­σπί­ζε­ται τα συμ­φέ­ρο­ντα του λαού και δεν ανα­ζη­τά δια­δρο­μές που κα­τα­λή­γουν πάντα στην υπο­τα­γή σε όσους κα­τέ­χουν την πραγ­μα­τι­κή εξου­σία.
*Πηγή: rproject.gr
Παρασκυή  12  Ιουνίου  2012

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=20878:antwniou-idiotikopoihseis&catid=42:ergasiakes-sxeseis&Itemid=168

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου